15.6.17

“Too good to be true”... και άλλα παραμύθια!!!



Φαινομενικά όλα δείχνουν ότι είτε αύριο στο Eurogroup, είτε σε λίγες μέρες στη Σύνοδο Κορυφής, θα την πάρει ο Τσίπρας την έρημη τη δόση. Κι ίσως του δώσουν και «κάτι παραπάνω»… Λίγα πράγματα, βέβαια, που δεν αλλάζουν τη γενικότερη εικόνα της ασφυξίας στην οποία έχει βυθίσει την Ελληνική οικονομία… Τι έχει λοιπόν, και φέρεται σαν «Μεγάλη Παρασκευή»;



Πρώτον, δεν θα πάρει τίποτε επί της ουσίας για το χρέος! Πέρα από όσα γενικόλογα του είχαν υποσχεθεί… Κι όλα αυτά τα έπαιρνε ήδη ή θα τα είχε πάρει ήδη η κυβέρνηση Σαμαρά, αν δεν ανατρεπόταν τον Γενάρη του 2015. Από τον Τσίπρα, βεβαίως, βεβαίως…



--Για παράδειγμα τα «υπερκέρδη» των Κεντρικών Τραπεζών τα έδιναν στην Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου (4,5 δισεκατομμύρια είχε ήδη εισπράξει η Ελλάδα από τους δανειστές το 2012 και 2013. Κι είχαν πάει για μείωση χρέους).
Και τώρα παρακαλάει να πάρει κι ο Τσίπρας όσα απέμειναν (περί τα 7,5 δισεκατομμύρια).
--Την επέκταση λήξεων των ευρωπαϊκών δανείων, θα την είχε ήδη πάρει ο Σαμαράς από τα τέλη του 2015. Θα την είχε πάρει και ο Τσίπρας ακόμα, αν έβγαινε από το Μνημόνιο, όπως το είχε δρομολογήσει ο Σαμαράς… Αλλά δεν βγήκε! Και τώρα παρακαλάει να του ξαναδώσουν μετά από ένα χρόνο, αυτά που θα είχε ήδη πάρει η χώρα πριν δύο χρόνια, αν δεν είχε εκλεγεί ο Τσίπρας.
--Το ίδιο και με την επέκταση της περιόδου χάρητος… Άρα για το χρέος δεν παίρνει τίποτε ουσιώδες. Μηδέν εις το… «πηλίκιον», που έλεγε και ο αλησμόνητος! Κι ακόμα, ο Τσίπρας δεν θα πάρει την πολυπόθητη «ποσοτική χαλάρωση» -το λεγόμενο QE- από το Ντράγκι… Κι έτσι δεν θα μπορεί να βγει στις αγορές τους επόμενους μήνες. Να θυμίσω ότι ο Σαμαράς είχε ήδη βγει στις αγορές δύο φορές το 2014! Τη μία φορά με 5ετή ομόλογα και επιτόκιο 4,85%. Και την επόμενη φορά με 3ετή ομόλογα και επιτόκιο γύρω στο 3,85%. Και μάλιστα τότε (το 2014) δεν υπήρχε «ποσοτική χαλάρωση». Τώρα οι αγορές κοστολογούν τα ελληνικά 5ετή πάνω από 6%! Χαιρετίσματα… Πάει και η «ποσοτική χαλάρωση», λοιπόν…
Τι θα πάρει, τότε, ο Τσίπρας; Κατά πάσα πιθανότητα θα του δώσουν τη… δόση.
Που ήταν να πάρει από πέρσι την άνοιξη! Που όσα πάρει, όμως, θα επιστρέψουν αμέσως στις τσέπες των δανειστών. Γιατί θα πάνε σε λήξεις ομολόγων του Ιουλίου. Ίσως να του δώσουν και «κάτι παραπάνω» (περί τα 2 δισεκατομμύρια)…
Που κι αυτά θα καλύψουν τόκους δανείων τους επόμενους μήνες. Γύρω στα 150 εκατομμύρια το μήνα, για αρκετούς επόμενους μήνες… Κάποια ληξιπρόθεσμα είναι υποχρεωμένους να εξοφλήσει μετά το Σεπτέμβριο (από το «πλεόνασμα» που έβγαλε πέρσι), γύρω στα 1,8 δισεκατομμύρια.
Σε κάθε περίπτωση θα πληρώσει φέτος λιγότερα ληξιπρόθεσμα απ’ ό,τι πέρσι (πάνω από 3,7 δισεκατομμύρια είχε εξοφλήσει το 2016, που του τα είχαν δανείσει κι αυτά). Ενώ ο Σαμαράς μείωνε συνεχώς τα ληξιπρόθεσμα που βρήκε, ο Τσίπρας τα διόγκωσε ξανά…




Σε κάθε περίπτωση, τα ληξιπρόθεσμα θα εξακολουθήσουν να αυξάνονται. Και στο τέλος της φετινής χρονιάς θα εξακολουθήσουν να είναι περισσότερα απ’ ότι στο τέλος της περσινής χρονιάς… Αυτό είναι «κρυφό χρέος»! Και είναι εξαιρετικά υφεσιακό. «Πνίγει» κυριολεκτικά την οικονομία.
Η κυβέρνηση Τσίπρα απαιτεί να πληρώνουν στο ακέραιο της υποχρεώσεις τους οι πολίτες – φορολογικές και ασφαλιστικές – αλλά δεν πληρώνει η ίδια τις υποχρεώσεις της απέναντι στους πολίτες. Ο ορισμός της «ασφυξίας»…
Χώρια που υπάρχει και κάτι που δεν το λέμε μέσα στη χώρα, αλλά το ξέρουν οι δανειστές: Κανείς δεν ξέρει πότε θα υπάρξει επόμενη δόση. Κανείς! Για να υπάρξει νέα δόση, πρέπει να ξεκαθαρίσει τελειωτικά το ΔΝΤ, αν θα βάλει λεφτά στο Πρόγραμμα… Αυτό για να γίνει, πρέπει να προηγηθεί οριστική συμφωνία με τους Ευρωπαίους για πρόσθετα μέτρα περικοπής του χρέους.
Μετά τις γερμανικές εκλογές (το Σεπτέμβριο) και μετά το σχηματισμό νέας κυβέρνησης στη Γερμανία (το Νοέμβριο το νωρίτερο) κι αφότου γίνουν μακροχρόνιες και σκληρές διαπραγματεύσεις μεταξύ τους (άρα μετά το Φλεβάρη-Μάρτη του 2018) και εφ’ όσον δεν έχουν υπάρξει άλλοι «περισπασμοί» (με τις εκλογές στη Ιταλία για παράδειγμα) - που θα υπάρξουν… Τρέχα γύρευε…
Ως τότε, άλλα λεφτά από τους δανειστές δεν έχει (όπως είναι τα πράγματα σήμερα). Χώρια που τότε θα κοντεύει να λήξει και το τρέχον Μνημόνιο. Κι επειδή δεν θα μπορεί να βγει σοβαρά στις αγορές, θα χρειάζεται καινούργιο μνημόνιο, και οι δανειστές «τον περιμένουν στη γωνία». Άρα, ως τότε θα συνεχίζεται η «στάση πληρωμών του δημοσίου. Δηλαδή θα συνεχίζεται η ασφυξία στην οικονομία. «Σωθήκαμε»…
Τι άλλο θα μπορούσε να πάρει; Τη λεγόμενη «γαλλική λύση» για το χρέος!
Που δεν θα την πάρει, ούτε κι αυτή, διότι είναι πρόταση που έχει ξαναγίνει, αλλά δεν πέρασε. Και δεν πέρασε γιατί την απέρριψαν οι Ευρωπαίοι. Γιατί την απέρριψαν; Διότι ενέχει τον λεγόμενο «ηθικό κίνδυνο» (moral hazard)
Όμως πέραν του moral hazard, η πρόταση αυτή είναι επικίνδυνη και για την ίδια την Ελλάδα. Διότι σημαίνει πως όταν η οικονομία θα παίρνει «τα πάνω της», θα τη «φρενάρουν» αμέσως: Θα της βάζουν να πληρώσει τοκοχρεολύσια δυσανάλογα, για να καλύψουν όσα δεν πλήρωσε στο παρελθόν ή όσα ενδεχομένως δεν θα μπορέσει να καλύψει στο μέλλον. Είναι σαν να δίνουμε «βιταμίνες» σε ένα άρρωστο όταν δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του κι ύστερα τον τρελαίνουμε στις… «αγγαρείες» μόλις νιώσει καλύτερα! Ο ατυχής αυτός αποκλείεται να γίνει καλά…
Και για να το δείτε διαφορετικά, τι είδους κλίμα εμπιστοσύνης να υπάρξει σε μια οικονομία και ποιος θα έλθει να επενδύσει, όταν όλοι ξέρουν πως όσο η οικονομία σέρνεται δεν θα τη ζορίζουν οι δανειστές της, αλλά μόλις αρχίσει να τρέχει θα τη «ξεζουμίζουν» - και μάλιστα αναδρομικά για το παρελθόν και προληπτικά για το μέλλον; Και η λεγόμενη γαλλική πρόταση λοιπόν, είναι «συμφορά» μάλλον παρά σωτηρία. Και δεν θα τη δεχθούν οι Ευρωπαίοι δανειστές, έτσι κι αλλιώς…
Τι θα πάρει λοιπόν, ο Τσίπρας από το Eurogroup; Όπως θα έλεγε και ο ίδιος – και το έχει πει έτσι ακριβώς μέσα στη Βουλή: Μη σας πω καλύτερα τι θα πάρει…
Γι’ αυτό είναι «στις μαύρες του»! Γιατί δεν έχει τίποτε να λέει και σε τίποτε να ελπίζει. Και γιατί διαψεύστηκαν όλα τα «αφηγήματά» του! Και ιδιαίτερα τα τελευταία «αφηγήματά» του:
--Έλεγε πως «έρχεται η ανάπτυξη», το «πιεσμένο ελατήριο» είναι έτοιμο να «εκτιναχθεί»… Και εκεί που όλοι περίμεναν ανάπτυξη 2,7% φέτος, μετά είπαν ότι θα είναι λιγότερο, μετά είπαν ότι θα είναι πολύ λιγότερο, μετά είπαν ότι θα είναι κάτω από το μισό. Και τώρα οι πιο «αισιόδοξοι» βλέπουν πολύ κάτω από το μισό: το πολύ 1% κι ίσως ούτε αυτό! Και πώς να υπάρξει ανάπτυξη, βρε κακομοίρη;




Αφού έχεις ταράξει τον κόσμο στην υπέρ-φορολόγηση, και ταυτόχρονα κάνεις «στάση πληρωμών» στο εσωτερικό και σε υποχρεώνουν πια να συνεχίσεις τη «στάση πληρωμών» και την επόμενη χρονιά… Πάει λοιπόν, το αφήγημα της ανάπτυξης που έρχεται… Πάει και το αφήγημα του QE. Πάει και το αφήγημα «αποκατάστασης της επενδυτικής εμπιστοσύνης» για τη χώρα… Μόνος του το είπε ο Τσίπρας: Σε μια χώρα που δεν της δίνεται λύση βιωσιμότητας για το χρέος, ποιος να έλθει να επενδύσει;
--Πάει και το αφήγημα ότι αυτός έθεσε το πρόβλημα βιωσιμότητας του χρέους.
Του απάντησαν ήδη οι δανειστές – όχι μία, πολλές φορές ως τώρα:  Το πρόβλημα βιωσιμότητας ΔΕΝ υπήρχε στα τέλη του 2014, επί Σαμαρά… Ο Τσίπρας το δημιούργησε! Δική του ευθύνη είναι, γιατί η χώρα με την πολιτική Σαμαρά προβλεπόταν να έχει χρέος 105% του ΑΕΠ το 2022… Και με την πολιτική Τσίπρα προβλέπεται να έχει πάνω από 155% του ΑΕΠ ως το 2028 τουλάχιστον!
Πάει και το αφήγημα για «λήξη της Επιτροπείας»… Η Επιτροπεία της χώρας στα Μνημόνια έληγε το 2015 επί Σαμαρά. Και τώρα δεν θα λήξει ούτε το 2022 ούτε καν το 2028. Θα την έχουν «δεμένη» χειροπόδαρα μέχρι το 2060… Και με την δημόσια περιουσίας της υποθηκευμένη ως το «σωτήριο» έτος 2115! Άλλο «επίτευγμα», αποκλειστικά της κυβέρνησης Τσίπρα κι αυτό. Γιατί προηγουμένως ούτε χρειάστηκε ούτε διανοήθηκαν να ζητήσουν τέτοιο πράγμα από το Σαμαρά…
Θα μας έχουν «δεμένους χειροπόδαρα», λοιπόν επί πολλές δεκαετίες… Εκτός κι αν αλλάξει κάτι δραματικά – και σύντομα. Δηλαδή, εκτός αν φύγει ο Τσίπρας και ηττηθούν οριστικά οι καταστροφικές αντιλήψεις του κρατισμού και του λαϊκισμού…
Πάνε όλα τα «αφηγήματά» του, λοιπόν. Κι αυτό για ένα αριστερό κόμμα είναι «ολέθριο» (πράγμα που δεν το καταλαβαίνουν συνήθως όλοι οι υπόλοιποι). Γιατί ένα αριστερό κόμμα υπάρχει από τα αφηγήματά του. Δηλαδή από τον τρόπο που νομιμοποιεί και ανακυκλώνει τα ψέματά του! Κατασκευάζοντας μιαν «εικονική πραγματικότητα», την οποία πιστεύουν οι οπαδοί του. Για όσο την πιστεύουν…
Όταν τα αφηγήματα αυτά καταρρεύσουν, τότε από-νομιμοποιείται το σύνολο της πολιτικής του και διαλύεται – κυριολεκτικά αποσαρθρώνεται – η ενότητά του.
Αυτό συνέβη στον Τσίπρα το τελευταίο διάστημα. Και τώρα βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο της «αφηγηματικής κατάρρευσης». Τον τρολάρουν κι όλας!
Του κάνουν χοντρή πλάκα... Του λέει ο Σόϊμπλε: πάψε να παίρνεις κάθε τόσο τηλέφωνα στη Μέρκελ «να με μαζέψει». Από μένα περνάει η λύση στο πρόβλημά σου. Έχει εμπιστοσύνη στον καημένο τον υπουργό σου τον Τσακαλώτο. Κρίμα είναι το παιδί…
Αυτοί οι φαινομενικοί «έπαινοι» Σόιμπλε προς Τσακαλώτο, πρώτον από-νομιμοποιούν τον ίδιο το φουκαρά τον Τσακαλώτο μέσα στην Ελλάδα (και μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ), ενώ γελοιοποιούν τον ίδιο τον Τσίπρα στην Ευρώπη… Τους λέει ο Σόιμπλε ουσιαστικά: Δεν είστε σοβαροί, σας τα πήρα όλα, σας έβαλα και υπογράψατε τα πάντα, θα πάρετε τη δόση, αλλά δεν θα πάρετε άλλο τίποτε και θα σας έχω σε κοντό λουρί από δω και μπρός! Χάσατε την διεθνή εμπιστοσύνη. Είστε τελειωμένοι. Να δω πότε θα το καταλάβετε και θα φύγετε… Ο Σαμαράς συγκρούστηκε μαζί τους. Τους πήρε και πολλά στις διαπραγματεύσεις. Τους έκανε να παραδεχθούν και κάποια λάθη τους και να τα διορθώσουν. Δεν τον αγάπησαν ποτέ, γιατί ήταν ανεξάρτητος. Ήξερε να παίρνει αυτό που ήθελε (οκτώ μειώσεις φόρων έκανε σε περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής, πέραν όλων των άλλων), αλλά αποκαθιστούσε την εμπιστοσύνη στη χώρα. Δεν τον είχαν «του χεριού τους», αλλά η Ελλάδα έκανε μεγάλη πρόοδο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν τον αγάπησαν ίσως, αλλά σίγουρα τον σέβονταν! Μέχρι το τέλος! Μέχρι και σήμερα… Ενώ τον Τσίπρα, απλώς τον τρολάρουν…
Φυσικά χρειάζεται καλύτερο Μνημόνιο. Αυτό που υπέγραψε ο Τσίπρας δεν βγαίνει πια και το ξέρουν. Αλλά θα το πάρει η επόμενη κυβέρνηση…
Φυσικά, όπως τα κατάφερε ο Τσίπρας, χρειάζεται και επί πλέον βοήθεια χρέους. Αλλά θα την πάρει κι αυτήν η επόμενη κυβέρνηση! Εσείς υπογράφετε τα πάντα, αλλά δεν πιστεύετε τίποτε και δεν εφαρμόζεται τίποτε. Και δουλειά έτσι δεν γίνεται… Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβετε, τόσο το καλύτερο. Αυτό λέει ο Σόιμπλε πια, ανοικτά. Και με μπόλικο «δούλεμα» πια… Γι’ αυτό ο Αλέξης έχει «τις μαύρες του». Κι είναι το μόνο στο οποίο έχει δίκιο…

Θανάσης Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου